ТҮРКИЯНЫҢ ОРТАЛЫҚ АЗИЯ МЕМЛЕКЕТТЕРІМЕН ЫНТЫМАҚТАСТЫҒЫНЫҢ НЕГІЗГІ БАҒЫТТАРЫ
##plugins.pubIds.doi.readerDisplayName##:
https://doi.org/10.48371/ISMO.2025.62.4.012Кілт сөздер:
экономикалық ынтымақтастық, әскери ынтымақтастық, жұмсақ күш, институционалдық құрамдас бөлік, Түркі әлемі, "Тұран армиясы", өңірлік актерлер, позицияны нығайтуАннотация
Ғылыми мақалада Түркияның Орталық Азия мемлекеттерімен ынтымақтастығының негізгі бағыттары зерттеледі. Авторлар саясат, экономика, мәдениет және білім беруді қоса алғанда, әртүрлі салалардағы ынтымақтастықтың динамикасы мен сипатын қарастырады. Мақалада Түркия мен Орталық Азия елдері арасындағы тарихи және мәдени байланыстар талданады, сондай-ақ геосаяси факторлардың қатынастардың дамуы мен тереңдеуіне әсері бағаланады. Энергетика, көлік және сауда саласындағы ынтымақтастыққа, сондай-ақ өңірдегі қауіпсіздік пен тұрақтылық мәселелеріне ерекше назар аударылады. Мақалада сондай-ақ өзгермелі геосаяси жағдай мен экономикалық жағдайлар контекстінде Түркия мен Орталық Азия мемлекеттері арасындағы ынтымақтастықты одан әрі дамытудың сын-тегеуріндері мен перспективалары қарастырылады.
Жақында халықаралық қоғамдастықтың назары Орталық Азияға аударылды. Бұл жағдай аймаққа тікелей немесе жанама байланысты болған Оқиғалармен - "Талибан" қозғалысының билікке келуімен, Қазақстандағы Оқиғалармен, ҰҚШҰ-ның жандануымен және т. б. түсіндіріледі. Ресей және Қытай. Бұл тұрғыда түрік даму моделі зайырлы демократиялық саяси жүйені, ислам құндылықтарын құрметтеуді, әлеуметтік бағытталған мемлекеттік саясатты және нарықтық экономиканы біріктіретін негізгі құрал ретінде қарастырылды. Түркияның халықаралық аренада түркі республикаларының өкілі мәртебесін қалыптастыру пайдасына аргумент ретінде пайдаланылған елдердің этникалық және конфессиялық жақындығының факторы да маңызды болды.
Авторлар ресми дереккөздерден алынған аналитикалық әдістер мен деректерді, сондай-ақ сарапшылармен және мемлекеттік органдардың өкілдерімен сұхбат нәтижелерін одан әрі ынтымақтастық бойынша өз қорытындылары мен ұсынымдарын әзірлеу үшін пайдаланады. Бұл мақала зерттеушілерді, халықаралық қатынастар мамандары мен саясаттанушыларды, сондай-ақ сыртқы экономикалық байланыстарды дамытумен айналысатын практиктерді қызықтырады.
